Een kinderdroom die uitkomt. Zo voelt het als ik hoor dat ik een met de pistenbully in skigebied Hochzeiger mee mag rijden. Al sinds mijn eerste wintersport – meer dan 40 jaar geleden – ben ik enorm onder de indruk van deze machtige machines.
Op pad met Mario: bestuurder van pistenbully#1
En ik ben niet de enige met deze kinderdroom. Mario -de vriendelijke bestuurder van pistenbully #1 – maakte zes jaar geleden zijn dromen waar en prepareert nu de bijna iedere nacht de pistes van dit rustige Oostenrijkse skigebied. Vandaag mag ik een ruim half uur met hem mee rijden. En ik kan niet wachten om te beginnen.
Geduldig wachten tot de start
Stipt om 16:00 uur loop ik restaurant Hochzeiger binnen. Hier verzamelen de bestuurders voor ze aan hun dienst beginnen. Normaal gesproken duurt deze tot 01:00 uur. Dan hebben de pistes namelijk nog precies 8 uur om ‘uit te harden’, voor de pistes om 09:00 uur weer open gaan.
Ik kan bijna niet wachten om mee te gaan rijden, maar ik moet echt nog even geduld hebben. De chauffeurs eten eerst nog wat, voor ze hun ‘machine’ gaan halen. Als Mario om 16:30 uur de rupsbanden van zijn knalrode Pistenbully 600 Polar voor mij parkeert, kan het ‘eindelijk’ gaan beginnen.
Indrukwekkende kracht en super veel techniek
De pistenbully waar ik mee mag rijden, beschikt over meer dan 500 PK en met de enorme rupsbanden rijden we zo de piste op. Volgens Maria is zijn ‘machine’ zo sterk, dat hij ook zonder een problemen een ijzige, zwarte piste omhoog rijdt.
Terwijl ik geniet van het uitzicht en alles wat om me heen gebeurt in me probeer op te nemen. Doet Mario zijn werk. In zijn ‘cockpit’ zit naast een stuur ook een joystick, hiermee stelt hij de ‘sneeuwschuiver’ voor op de machine in. De bedoeling is om een zo strak mogelijke piste te preparen.
De pistenbully zit sowieso vol toffe techniek. Zo wordt er bijvoorbeeld met GPS gemeten hoe dik de sneeuwlaag is (op sommige stukken meer dan twee meter), om over alle andere knopjes nog maar te zwijgen.
Waanzinnige zonsondergang
Terwijl ik onder de indruk ben van alles wat ik zie, is Mario naar het hoogste punt van het skigebied gereden. Waar we precies op tijd zijn, om de zon achter de bergen te zien ondergaan. Een waanzinnige ervaring.
De Tiroler vertelt me dat hij zijn route altijd zo probeert aan te passen dat hij de zonsondergang vanaf een bergtop kan bekijken. Maar dat het juist ook in het donker erg mooi is. Zo kan hij bij helder weer de top van de Zugspitze, de bergtop bij de grens tussen Oostenrijk en Duitsland zien. Ik vind het spontaan jammer, dat ik voordat het donker wordt, weer bij de lift wordt afgezet.
Een geweldige ervaring
Om klokslag 17:00 uur wordt ik weer bij het bergstation van gondel afgezet. De lift staat al stil en alle deuren zijn al dicht. Zou ik nog wel met de lift omlaag kunnen? Maar zodra we aan komen rijden, verschijnt er een liftmedewerker die mij met de laatste gondel omlaag brengt. Een perfect einde aan een perfecte belevenis.
Zelf een keer met de pistenbully in Hochzeiger?
Praktische informatie
Wil je na het lezen van dit artikel ook een keer met de pistenbully mee? Dat kan in skigebied Hochzeiger elke maandag, woensdag en vrijdag. Het verzamelpunt is om 16:00 uur bij het middelstation. Daar verzamelen de chauffeurs. De rit begint om 16:30 uur en duurt zo’n 30 minuten. Na afloop wordt je weer afgezet bij het bergstation van de gondel. Daarmee weer afdalen naar het dal.
Zorg wel dat je vooraf je skischoenen omwisselt voor normale schoenen of snowboots. Het is niet toegestaan om met je skischoenen mee te rijden.
Het aantal plaatsen is beperkt. In het skigebieden rijden ‘maar’ zes pistenbully’s rond. En maar in drie is plaats voor een bijrijder. Per dag kunnen maximaal drie mensen met de pistenbully mee. Een ritje met de pstenbully kost 65 euro. Je kunt je ticket hier online reserveren. Als je vragen hebt? Neem dan vooraf contact op via +43 664 6104320 of per e-mail piste@hochzeiger.com.
Meer informatie (in het Duits) is natuurlijk ook te vinden op de website van Pitztal.
Vanuit Oostenrijk schrijf ik over mijn grote passie: wintersport. Jaarlijks breng ik meer dan 100 dagen in de sneeuw door, waarvan een groot deel in verschillende skigebieden. Het liefste schrijf ik over skigebieden, nieuwe liften en natuurlijk sneeuw!
